بررسی رفتار تیرهای وصله دار مسلح شده با میلگردهای g f r p به کمک آزمایش های استاتیکی و مودال

مقاومت پیوستگی تیرهای وصله دار مسلح شده با میلگرد g f r p به دلیل تفاوت در شکل سطح جانبی و مدول کشسانی ماده ی مسلح کننده نسبت به تیرهای مسلح شده با فولاد متفاوت است. در این نوشتار، اثر مدول کشسانی میلگردهای f r p در روابط مقاومت پیوستگی وارد و با نتایج آزمایشگاهی و آیین نامه ی ۰۳r-۴۴۰٫۱a c i مقایسه شده است. برای این منظور ۷ نمونه ی آزمایشگاهی تیرهای مسلح شده با میلگردهای g f r p ساخته شده است. در نمونه های مذکور، طول وصله، مقاومت بتن و میلگرد جانبی به عنوان متغیر در نظر گرفته شده اند. در آزمایش استاتیکی، منحنی های بار ـ تغییرمکان برداشت شده اند تا به کمک آن مقاومت پیوستگی و شکل پذیری نمونه ها بحث و بررسی شوند. در بین هر گام بارگذاری استاتیکی، آزمایش مودال انجام می گیرد. با استفاده از این آزمایش تغییرات بسامدهای طبیعی در گام های خسارت ارزیابی و رابطه ی بین این تغییرات با پارامترهای وصله و شکل پذیری بررسی می شود. نتایج مقاومت پیوستگی نشان می دهند که رابطه ی اصلاح شده در این نوشتار مطابقت خوبی با نتایج آزمایشگاهی دارد. همچنین، شکل پذیری نمونه ها با افزایش میلگرد جانبی، طول وصله و مقاومت بتن زیاد شده است و در نمونه های شکل پذیرتر، افت بسامدها در گام های بارگذاری بیشتر بوده است.